در چند سال گذشته نویسندگان ایرانی ساکن در اروپا و آمریکای شمالی، در تولید آثار ادبی به زبان کشوری که در آن ساکن هستند بسیار موفق عمل کرده اند. یکی از این نویسندگان  آنیتا امیر رضوانی  است. او که تا کنون تنها سه رمان منتشر کرده، توجه ویژه ای به ایران دوران صوفی دارد. در بین سه اثر او خون گل ها (The Blood of Flowers) از اعتبار خاصی برخوردار است.

آنیتا امیر رضوانی

کار مهم امیررضوانی این است که در رمان خود نقبی زده به هنر فرش بافی ایرانی که متاسفانه تا پیش از این اثر در ادبیات ما جایش خالی بود. اصولا اکثریت نویسندگان ایرانی در آثارشان به دیگر هنرهای ملی و بومی بسیار کم توجه اند. نقاشی مینیاتور، هنر فرش بافی، طراحی فرش، گلیم و جاجیم، موسیقی و رقص های محلی و … کمتر جایی در داستان پردازی های نویسندگان ایرانی داشته اند.

 

معرفی این کتاب را گوش کنید

 

قهرمان داستان کیست؟

در این رمان که در قرن هفدهم میلادی در شهر زیبا و افسانه ای اصفهان می گذرد. با دختری ۱۴ ساله مواجه ایم که پس از درگذشت پدرش به اجبار نزد عمویش زندگی می کند.

عموی او طراح فرشی ثروتمند در دربار صفوی است. دختر که هرگز نامش را نخواهیم دانست، پس از فوت پدرش به همراه مادرش از روستای کوچکشان به خانه ی عمویش مهاجرت می کنند، اما با انها مانند مستخدم و کلفت برخورد می شود، با این حال دختر موفق می شود از عموی خود طراحی فرش بیاموزد. هنری که به زیبایی در رمان توضیح داده شده است.

رمان از سه درون مایه تشکیل شده است

اول، هنر فرش بافی و طراحی

دوم، زندگی قهرمان داستان

سوم، استفاده از قصه های عامیانه و افسانه ها

معرفی کتاب:

نویسنده ی رمان می گوید برای نگارش اثرش حدود ۹ سال تحقیق کرده است. بیشترین موفقیت نویسنده در به تصویر کشیدن مراحل فرش بافی است. البته در تصویر اصفهان قرن هفدهم و دوره شاه عباس هم نیز تا جای ممکن موفق عمل کرده است. این رمان به بیش از سی زبان منتشر شده و نامزد جایزه اورنج ۲۰۰۸ نیز بوده است.

با این که از چاپ این رمان سال ها می گذرد، دوست داشتم اثری را که بوی فرهنگ ایرانی می دهد و موفق هم بوده را معرفی کنم.