یکی از ارکان مهم دین یهود، قربانی بوده­است. زندگی یک یهودی مومن از قربانی، مبارزه و امید به آینده­ای که پیروزی برای یهودیان است تشکیل­ شده­است. قربانی یکی از رسومی است که از زمان­های کهن در دین یهود وجود­ داشته ­است.

 واژه ی دیو از کهن ترین واژه هایی است که به قدمت آریایی هاست. دیوان گروهی از پروردگان آریایی بودند که بعد از ظهور زرتشت، مردود و گمراه شناخته شدند. آفرینش دیوها به روشنی موجودات اهورایی در اوستا و کتب پهلوی بیان نشده است.

یکی از مراسمی که به نظر می رسد نوعی قربانی انسانی در نوروز حساب می شده است، آیین میر نوروزی است. به این صورت که در هنگام نوروز، پادشاه یا حاکم برای دفع شر و بلایا در سال جدید به طور موقت دست از حکومت می کشید و شخص دیگری را به جای خود می نشاند.

قربانی در اصطلاح کلی، گرفتن زندگی موجود زنده اعم از انسان و حیوان و گیاه است از راه کشتن، سوزاندن، دفن کردن یا خوردن به منظور تقرب به خدایان و جلب نظر آنان. قربانی کشش درونی انسان است برای تامین توجه و مساعدت خدایان و…

نام این ایزدبانو اولین بار در کتیبه هخامنشی در دوره اردشیر دوم دیده می شود. او آخرین خدای مورد پرستش هخامنشیان در کنار اهورامزدا و میترا است. او ایزد آب های زمینی و آسمانی، فراوانی و نعمت و شکوه زندگی و زاد و ولد، مربی گیاهان و ستوران است.

در سنگ نوشته­ های پادشاهان هخامنشی هم از مهر نام برده شده و گزنفون می نویسد: پادشاهان هخامنشی به مهر سوگند یاد می کردند. در نوشته های پهلوی هم از مهر سخن گفته شده است.

امشاسپندان و ارتباطشان با جشن های آئینی  موجودات افسانه ای و اسطوره ای در تاریخ ایران قسمت پنچم امشاسپندان یا امهرسپندان(Amahraspand)، نام دسته ای از فرشتگان آیین مزدیسناست که بزرگ ترین و گرامی ترین آن ها هستند. امشاسپندان به جاودانان مقدس یا بی مرگان مقدس،…