سپندارمذگان، روز عشق آریایی 

مرا روز سپندارمذگان
به شاخه گلی نرگس
و بیتی از لسان‌ الغیب حافظ شیراز مهمان کن
بلکه دستت سبک باشد
در طالع‌ ام ماندگار شوی

در اکثر فرهنگ ها یک روز در سال به نام “روز عشق” نامگذاری شده است. اما در فرهنگ زرتشتی ماه مهر، مظهر مهربانی ایرانیان و ماهی برای ابراز عشق است. آنقدر مهربانی در این ماه اهمیت دارد که مهربانی بخشی از عبادات زرتشتیان و اجداد ما بوده است!

با توجه به روز جهانی “ولنتاین” ایرانی ها نه مانند رومی ها از سه قرن بعد از میلاد، بلکه از بیست قرن پیش از میلاد روزی به نام “روز عشق” داشته اند که در تقویم ایرانی مصادف است با ۲۹ بهمن، یعنی سه روز پس از ولنتاین که سپندارمذگان یا اسپندارمذگان نام داشته است.

جشن سپندارمذگان یا جشن اسپندگان روز گرامیداشت زن و زمین است و یکی از جشن‌های ایران باستان است که در روز ۵ اسفند در گاهشمار زرتشتی برگزار می شود که برابر با روز ۲۹ بهمن در گاهشمار خورشیدی است.

مجموعه کهن بوم و بر (تماشا کنید) :

جشن سده

جشن یلدا

 سپندارمذگان جشن زمین و گرامیداشت عشق است. سپندارمذگان لقب زمین است، یعنی گستراننده، مقدس و فروتن. در فرهنگ ایرانی زمین نماد عشق است، زیرا با فروتنی و گذشت مانند مادری دلسوز به همه عشق می ورزد. اسپندارمذگان به همین دلیل مظهر عشق و دوستی است.

مهم نیست از چه دین و مذهبی هستید، وقتی کسی را دوست دارید همه عشقتان را می خواهید به او تقدیم کنید.

به قول مولانا :

یک ساعت عشق صد جهان بیش ارزد

صد جان به فدای عاشقی باد ای جان