در پی اتفاقی خجسته و به مناسبت بزرگداشت هشتصدمین سال هجری قمری ورود شمس تبریزی به قونیه، برای دیدار با مولانا جلال الدین، کتاب «هشت قرن کسوف» در انتشارات تخته سیاه، منتشر شد.

با صدای نویسنده گوش کنید:

ورود شمس تبریزی به قونیه، برای دیدار با مولانا، برابر است با بیست و ششم جمادی الاخر ششصد و بیست و چهار قمری، مقارن با شانزدهم آذر ششصد و بیست و سه خورشیدی و این بهترین مناسبت است برای رونمایی از کتابی پربار، که دانش و دانسته های مان را درباره ی مولانا و شمس، به چالش می کشد.

همان طور که از نام کتاب برمی آید، در این کتاب قرار است از زوایای پنهان زندگی شمس تبریزی و تاثیر وی بر مولانا جلال الدین پرده برداشته شود. رابطه ای که در تاریخ زندگی بشر طرحی نو در انداخت، به گونه ای که در میان مردم، به افسانه و اسطوره بدل شد.

در مقدمه ی کتاب، هوشنگ ملک نیا با فروتنی نوشته است:

«نوشتاری است از سالمندی خام دست و خسته خاطر، در غربتی ناگزیر و دیرپای، با کوره سوادی در حد خواندن و نوشتن. هرچند بیش از نیم قرن کار گل روزانه، در شباب و شیب، به قلم زدن سپری شده؛ لیکن در زمینه ی نگارش، پای از آستان نامه پراکنی های معمول و مرسوم فراتر نرفته است و لفظ خام دست، گواه این انشا و اشاره ای به همین معناست.»

خواندن همین چند سطر ناخواسته انسان را به یاد شعر معروف «تا بدان جا رسید دانش من/ که بدانم همی که نادانم» می اندازد و این نشان دانش حقیقی است. هوشنگ ملک نیا در آغاز کتاب خود از آفت های راه یافته به روایت های زندگی شمس و مولانا سخن می گوید و از افسانه هایی که به دلیل سهل انگاری مورخان، تذکره سازان، مناقب نویسان، نساخان و راویان شکل گرفته است.

برای مطالعه شما:

خنیاگر خموش

اشتقاق و ریشه ی کلمه صوفی

سپس نخستین دیدار این دو را یکی از مغشوش ترین رویدادهای مکتوب مقلوب در تاریخ ادبیات ایران می داند و روایت های موجود از این دیدار را می کاود. در پی آن سرگذشت مولانا و سپس سرگذشت شمس تبریزی را به زیبایی بیان می کند و به مهم ترین و تازه ترین بخش پژوهش خود می رسد یعنی «اثبات شاعر بودن شمس تبریزی».

در این بخش با تکیه بر اشعاری که از مولانا بر جای مانده، سعی دارد ثابت کند که شمس شاعر بوده و در این باره نمونه های تامل برانگیزی را هم به خواننده معرفی می کند.

سخن درباره ی کتاب «هشت قرن کسوف» و نویسنده ی فرهیخته ی آن «هوشنگ ملک نیا» بسیار است و در این مجال کوتاه حرفی نمی ماند جز بزرگداشت یاد شمس تبریزی و مولانا جلال الدین، پژوهشگر فروتن و توانا هوشنگ ملک نیا و دکتر بهروز ثروتیان.

حسرت همیشگی من و اعتراض ابدی ام به خوانندگان گرامی خارج و داخل ایران این است، که کتاب های نویسندگان خارجی درباره ی بزرگان شعر و ادب و دانش پارسی، بسیار زود نزد ایشان پذیرفته می شود. از جمله مجموعه کتاب های پائولو کوئیلو و کتاب ملت عشق که از نظر منبع و مرجع، به هیچ عنوان تاب برابری با نمونه های فارسی آن را ندارد، بسیار مورد اقبال قرار می گیرد و رنج همیشگی نویسندگان کشورمان متاسفانه همراه با نوعی بی مهری است. امید که این کتاب بزرگ و پر از دانش، مورد اقبال پارسی زبانان قرار بگیرد.