رسیدن به آرامش در هر فردی با توجه به محیط و ذهن متفاوت است.هر کسی با توجه به دیدگاه خود و بسته به شرایط می تواند آرامش را معنی کند. ولی به نظر من، در نهایت، کسی که احساس امنیت کند، آرامش دارد و می تواند این احساس را به دیگران هم منتقل کند.

صداقت و شفافیت، توانایی ایجاد ارتباط صمیمانه، داشتن یک رابطه واقعی و هماهنگی با دیگران در فکر، گفتار و کردار مناسب عواملی است که در به وجود آمدن آرامش بین دو نفردخیل هستند.

آرامش یکی از نتایج اعتماد است

اعتماد به راحتی حاصل نمی شود زیرا شخصی که این احساس را به او اعطا می کنید از ویژگی هایی برخوردار خواهد بود که می توانید به او اعتماد کنید. چنین خصوصیاتی شامل شخصیت، صداقت و احترام است.

با چنین افرادی می توانید به راحتی صحبت کنید و استرس که عامل اصلی نداشتن آرامش است را از خودتان دور کنید.

امیدوارم بر اضطراب خود غلبه کنید و در کنار افرادی که به آنها اعتماد دارید، خوشبخت و با آرامش زندگی کنید.

برخی مواقع، شیوه گفتار کلماتی که برای گفتن لحن در صدا و زبان بدن انتخاب می کنید باعث آرامش می شود. گاهی اوقات افراد می توانند با نگاه کلی داشتن به زندگی و عبور از جزئیات و حاشیه ها به آرامش برسند.

 

 

شاید باور نکنید ولی ممکن است بعضی افراد با شنیدن یک بوی خوشایند عطر یا غذای مورد علاقه شان و یا حتی یک لباس که به آن علاقه دارند احساس آرامش داشته باشند.

فردی که با قلب خود به صحبت شما گوش می دهد و احساس شما را تأیید می کند حتی اگر با آن موافق نباشد احساس آرامش و امنیت را به شما هدیه می دهد که می توان گفت بهترین هدیه در دنیای امروزی است.

برخی افراد هم در ضمیر ناخودآگاه خودشان یک آرامش آسمانی را در وجودشان حس می کنند و با روی آوردن به رازو نیاز با خدا به هدفشان می رسند.

آیا می خواهید احساس آرامش بیشتری داشته باشید و یک فرد آرام باشید؟

اگر می خواهید احساس آرامش کنید، سعی کنید مانند یک فرد آرام رفتار کنید.

افراد آرام معمولا رفتارهایی را که در زیر توضیح می دهیم انجام می دهند:

با بروز مشکلات با آن ها کنار می آیند

افراد آرام به طور بی وقفه مشکلات را پیش بینی نمی کنند. آن ها بلافاصله پس از بروز مشکلات، به جای به تعویق انداختن رسیدگی به مشکلات، با آن ها مقابله می کنند.

افرادی که از عهده مقابله با استرس برنمی آیند، تمایل دارند که نگران زیادی در مورد مشکلات قبل از بروز آن داشته باشند.

 

 

با خود مهربانانه رفتار می کنند

افراد آرام در مورد اشتباهات یا نقاط ضعف خود، خودشان را سرزنش نمی کنند.

از موقعیت های خوب لذت می برند

افراد آرام برای لذت بردن از موفقیت های خود و چیزهای خوبی که در زندگی خود دارند مکث نمی کنند.

تشخیص می دهند که دیگران گاهی رفتارهای عجیب و غریب دارند.

وقتی افراد دیگر به طرز عجیبی نسبت به آن ها رفتار می کنند، آن را بیش از حد بزرگ جلوه نمی دهند. به عنوان مثال، اگر کسی بی ادب باشد، تصور نمی کند که این ناشی از کاری باشد که خودش انجام داده است.

داشتن اشتباه را جایز می دانند

افراد آرام خود را در مورد اشتباهات خود مورد ضرب و شتم قرار نمی دهند و همچنین استانداردهای دست نیافتنی را برای دیگران تعیین نمی کنند. آن ها انتظار دارند که حتی وقتی افراد دیگر تمام تلاش خود را انجام دهند، گاهی اوقات اشکالات و اشتباهات ایجاد می شود.

مطالعه این مطالب پیشنهاد می شود:

میانه را می بینند

افراد آرام بیش از اینکه همه یا هیچ باشند، به دنبال گزینه های میانه هستند. به عنوان مثال، اگر آن ها وقت انجام همه کارها را نداشته باشند، به جای کنار گذاشتن کامل کار، کمی کار را انجام می دهند.

حتی وقتی احساس ضعف می کنند فعال هستند

افراد آرام وقتی احساس ناراحتی می کنند کاملا بی تحرک نمی شوند. آن ها اجازه نمی دهند ظرف پنج روز ظرف های نشسته جمع شود. آن ها می دانند که برای بهبودی از غم و اندوه و ناامیدی باید کمی فضای احساسی به خود اختصاص دهند، اما به حالت تنبلی کامل نمی روند و یا از دیگران جدا نمی شوند.

متناسب با حوادث واکنش نشان می دهند

افراد آرام بین فاجعه های واقعی و ناامیدی های کوچک تفاوت قائل می شوند.

برای خودشان وقت می گذارند

افراد آرام از زمان خود برای استراحت بیشتر استفاده می کنند تا این که هر دقیقه اضافی را با کار پر کنند.