بچه که بودم مادربزرگ خدابیامرزم همیشه به ما می­ گفت:

امان از پیشانی نوشته و شانس

بعدها که بزرگتر شدم با ادامه تحصیل و ورود به دوران جدید ارتباطات و دیجیتال، این تصور را داشتم که شانس مربوط به گذشته و قصه ها است، و با الطبع دو دو تا چهار تا می شود. یک زمانی لویی پاستور فرموده بود:

شانس تنها به مغزهای ورزیده و آماده کمک می کند.


این داستان را از زبان داوود قنبری بشنوید:

با سپاس فراوان از خانم زری مـجـد

کارشناس با تجربه و خوش نام وام مسکن در بانک CIBC – تماس: ۷۷۸۸۸۸۳۷۴۹


اما هر چه گذشت به این قضیه ایمان آوردم که شانس برای ما از نان شب واجب تر است. ظاهرا در جهان اولی که لویی پاستور در آن می زیست، شانس تنها به مغزهای ورزیده و آماده کمک می کند.

اما در این ور دنیا در جهان سوم همه چیزمان در حالتی از قصه ها و یکی بود یکی نبود گیر کرده است. بسیاری از اوقات وقتی اخبار را دنبال می کنم، انگار در هزار و یک شب زندگی می کنم. همه چیز اطرافمان طوری در وسط شانس ها احاطه شده که بعضی اوقات فکری می شوم که نکند داخل یک تخم مرغ شانشی بزرگ زندگی می کنیم.

رانندگی می کنیم آن هم با این وضعیت رانندگی مردم و وضعیت خیابان ها و استاندارد اتومبیل هایمان و حقیقتا شانس می آوریم که صبح ها سالم به سر کارمان می رسیم و شب با همین شانس بر می گردیم به خانه مان.

از همین نویسنده: مجموعه داستان طنز گوزن طولانی با صدای داوود قنبری

گوشت می خوریم،

بعد اعلام می شود فاسد بوده و شانسی هنوز سالم و زنده ایم.

بنزین تولیدی در پالایشگاه،

را چند سال استفاده کرده ایم و خودمان که هنوز سالم و زنده مانده ایم که هیچ! شانس آورده ایم موتور و یاتاقان ماشینمان نترکیده از بس که گوگرد داشته.

سوار هواپیمایی می شویم،

که عمر بابا بزرگمان را دارد و زهوارش در رفته و شانس می آوریم و زنده می رسیم به زمین.

 

در آپارتمانهایی زندگی می کنیم که با یک مشت محکم مثل منار جنبان می لرزند، و بر روی گسل زندگی می کنیم و شانس می آوریم که زلزله نمی آید.

یک عمر است آبلیمویی را که در کارخانه های تولید کننده آبلیمو با آب کاه ساخته شده است را می خوریم و شانس آورده ایم که هنوز مثل پینوکیو خر نشده ایم.

حالا با این وضع یک عده ای نگران واکسن تولیدی کرونای خودمان هستند؟ که چگونه از آب در خواهد آمد؟ این عزیزان ظاهرا نمی دانند که اصولا شانسی هنوز نفس می کشند و همین که مانند ممالک سوسول اروپایی که برای مرگ دویست سیصد نفر روزانه بر اثر کرونا کل مملکت را تعطیل می کنند، اینجا از این قرتی بازی ها خبری نیست و هنوز در قید حیات هستند، بیشتر از دلایل علمی باید به قول مادر بزرگ مرحومم به دنبال پیشانی نویس و شانس بگردند.

با این وضعیت هر چه را که به عنوان واکسن به شما تزریق کردند، بزنید و شاکر باشید و به شانس فکر کنید.