استفاده از مطالب، تصویرسازی ها، عکس ها، فیلم ها و پادکست ها با ذکر منبع و لینک مستقیم به وب سایت پلاك 52 بلامانع است.
سیمون دوبووار یکی از مشهورترین و برجسته ترین روشن‌فکران در قرن بیستم است. با آن‌که یک قرن و اندی از زندگی و تولد او گذشته‌است؛ اما هنوز کتاب‌هایش خواندنی و قابل تامل هستند. یکی از آخرین نوشته‌هایش کتابی به نام کهنسالی است. در این کتاب موشکافانه به این دوره از زندگی پرداخته‌است که مهم‌ترین دوره زندگی هر فردی است و کم تر فیلسوف و نویسنده ای در این باره سخن گفته است. این نویسنده فرانسوی آرای متفاوتی در مورد دین، زن و جنسیت داشت و هنوز این اندیشه‌ها مورد بحث و انتقاد هستند.
مطالعه کنید : یافتن و پذیرش کهنسالی از نگاه سیمون دوبووار – قسمت اول
بخش دوم، زیست در جهان است و از موضوعاتی چون یافتن و پذیرش کهنسالی ،تجربه ی تن، زمان، فعالیت و تاریخ، کهنسالی در زندگی روزانه و نمونه‌هایی از کهنسالی، بخش‌های دیگر کتاب هستند. جلد دوم دارای ۳ پیوست است که عبارت‌اند از:
صد ساله‌ها، چه کسی از پیران نگهداری می‌کند و شرایط زندگی کارگران سال‌خورده در کشورهای سوسیالیستی.
در بخش هایی از این کتاب می خوانیم:
ما کسانی را که به ما نزدیک هستند ورای وجود پایدارشان مشاهده می‌کنیم و پی بردن به کهنسال شدن آنان نوعی از درد و الم همراه می‌آورد.
خواننده به‌خاطر می‌آورد که پروست به‌هنگام ورود اتفاقی به درون خانه و مشاهده‌ی ناگهانی بانویی بسیار سال‌خورده به‌جای مادربزرگش، که در نظر وی هرگز زمان بر او تأثیر نمی‌گذاشت، چگونه دچار تعجب شد و سخت یکه خورد.
پیش‌از جنگ جهانی، یکی از دوستان سارتر، که با ما مسافرت می‌کرد به تالار غذاخوری میهمان‌خانه آمد و چنین گفت من هم‌اکنون دوست شما پانیتس را ملاقات کردم. بانویی کهنسال نیز همراه او است. ما کاملاً متعجب شدیم زیرا هرگز فکر نمی‌کردیم که مادام لومر، بانوی مسن و سالخورده‌ای باشد زیرا او برای ما همواره مادام لومر بود و بس.
در بخش دیگری از کتاب می‌خوانیم شاتو بریان از کهنسالی خود تنفر داشت و می‌گفت کهنسالی چون غرق شدن کشتی است. از سی‌سالگی همواره نسبت به کهنسالی خود تنفر داشت هنگامی‌که هنوز جوان بود با اندوه می‌گفت چه بخت بدی که پیر نمی‌شوم ولی هر روز بر سنم افزوده می‌شود.
گذر زمان برای همه ما نکته‌ای مشترک است و ما را به کهنسالی نزدیک می‌کند. خواندن این کتاب از آن جهت جالب و جذاب است که با تغییرات و دگرگونی های پیری و کهنسالی ما را آشنا می‌کند واقعیت گذر زمان تنها در زمان اتفاق نمی‌افتد بلکه فرسودگی جسمی و فکری انسان نیز حادث می‌شود.
من و شما نیز هیچ‌گاه برای خود پیری را تصور نمی‌کنیم اما با خواندن این کتاب به‌راحتی و با آشکار شدن مسائلی دراین رابطه می‌توانیم آن را احساس کنیم .
