استفاده از مطالب، تصویرسازی ها، عکس ها، فیلم ها و پادکست ها با ذکر منبع و لینک مستقیم به وب سایت پلاك 52 بلامانع است.
در مهرماه سال ۱۳۸۰ خورشیدی و به هنگام چیرگی ددمنشانه طالبان بر گوشه ای از خراسان بزرگ (افغانستان ستمدیده) سروده شد. ( طالبان با اشغال افغانستان از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ با نام امارت اسلامی افغانستان بر تقریباً سه چهارم این کشور حکومت کرد و حالا دوباره به قدرت برگشته است).
طبیعت سراسر همه سبز بود
نیوشنده خسروانی سرود
کنون دفتری برگشایم ز غم
سراپرده چشم پر اشک و نم
دو چشمم غمین جامه نیلگون
ز سرو فروهشته در خاک و خون
شده بوریا دستهای پرند
نگین بدخشان سیاه و نژند
دد و دیو چیره بَرِ مردمان
چو ضحاک خواهان مغز جوان
ز سوگ سیاووش و ایرج بتر
همه داغدار و شکسته کمر
دریغ و صد افسوس گشته سراب
جوانمردی پور افراسیاب
نیامد به یاری گو پیلتن
ز سیمرغ گشته تهی انجمن
غم مرگ سهراب از یاد رفت
سمنگان به یکباره بر باد رفت
تخار این زمان خون سراید سرود
ز اندوه یکصد هزاران فَرود
دگر خورد باید ز انده دریغ
که هور درخشان نهان زیر میغ
مگر پاک یزدان کند یاوری
بسوزد ز پی راه اهریمنی
ز نو برفرازد سپهری نوین
پرآیین و دور از غم و خشم و کین