پرفسور پرویز کردوانی، دارنده نشان درجه یک دانش  و چهره ماندگار که به  پدر علم کویرشناسی ایران  شهرت دارند، در سن ۹۰ سالگی دارفانی را وداع گفتند. ایشان در سال ۱۳۱۰ در گرمسار متولد شد، پدرش حسین علی بلوکباشی از ملاکان منطقه بود. پرفسور کردوانی تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در گرمسار گذراند و پس از اخذ مدرک دیپلم از مدرسه رازی (فرانسوی) در تهران برای ادامه تحصیل در رشته عمران کویر به آلمان عزیمت نمود.

 آقای کردوانی برای پایان‌نامه دکترایش یک تن از خاک کویر ایران را به آلمان برد و در سال ۱۳۴۵ با بالاترین امتیاز مدرک دکترا گرفت و به ایران برگشت. پس از بازگشت به ایران ابتدا در دانشکده کشاورزی ارومیه و از سال ۱۳۴۸در دانشگاه تهران مشغول تدریس شد. وی مدیرت کل دفتر مطالعات آموزشی دانشگاه تهران را در بین سالهای ۱۳۴۸تا ۱۳۵۴ برعهده داشت و بنیانگذار و رئیس مرکز تحقیقات مناطق کویری و بیابانی ایران (۱۳۵۴ تا ۱۳۵۸) بود. زنده یاد پرویز کردوانی مطالعات میدانی فراوانی در مناطق کویری و بیابانی ایران از خود به جای گذاشت و خدمات او نقش مهمی در پیشبرد علم کویر شناسی و مقابله با خشکسالی داشت. وی استاد نمونه دانشگاه تهران بود و جایزه مهرگان علم را به خاطر تالیف بهترین کتاب سال در زمینه محیط زیست را کسب نمود.

این فیلم را تماشا کنید

پروفسور پرویز کردوانی از آینده آب در ایران می گوید


او از جمله منتقدان سیاست‌های آبی دولت‌ها بود و از ۳۰ سال پیش در کتاب‌های متعددی درباره  غارت آب ،  نشست زمین  و  شوری‌ چاه‌ها  در کشور هشدار داده بود. دیدگاه‌های او درباره برخی موضوع‌های محیط زیست ایران از جمله مخالفت با احیای دریاچه ارومیه با انتقاداتی همراه بود.

آقای کردوانی با توجه به شرایط اخیر این دریاچه معتقد بود آن را باید رها کرد و به دنبال ایجاد جنگل و مراتع بود و دیگر نباید به دریاچه ارومیه دل بست، چرا که به گفته او این دریاچه یک «بیماری لاعلاج» گرفته و قابل درمان نیست.

در تاقچه خانه او ده‌ها مدال، جایزه، تقدیر و تشکر به چشم می‌خورد. پرویز کردوانی در پنجمین همایش چهره‌های ماندگار (سال ۱۳۸۴) به عنوان چهره ماندگار در زمینه جغرافیا معرفی شد.

آقای کردوانی صاحب بیش از ۲۰ کتاب و صدها مقاله به زبان‌های فارسی و انگلیسی و آلمانی است. کتاب‌های کویر بزرگ مرکزی ایران و مناطق همجوار آن، جغرافیای خاک‌ها، حفاظت خاک، اکوسیستم‌های طبیعی، اکوسیستم‌های آبی، آب‌های شور، آب‌های سطحی و زیرزمینی، ژئوهیدرولوژی، مناطق خشک؛ ویژگی‌های اقلیمی، علل خشکی، مسائل آب و غیره، خشکسالی و راه‌های مقابله با آن در ایران از جمله کتاب‌های اوست.

پرویز کردوانی درباره کمبود آب و سیاست‌های غلط آبی در ایران بارها هشدار داده بود و گفته بود ۵۰ سال دیگر ایران نه آب سطحی خواهد داشت و نه آب زیرزمینی.

او همچنین برای حل مسئله گرد و غبار در ایران و تثبیت خاک بیابان‌ها، پاشیدن ریگ را به جای مالچ پیشنهاد کرده بود.پدر علم کویر شناسی معتقد بود احداث چاه‌های نفت و خشک شدن تالاب‌ها و باتلاق‌ها و دریاچه‌هایی چون طشک و بختگان از عوامل ایجاد ریزگردهای داخلی است و راه حل جلوگیری از توفان ریزگردها را در ترکیب مخلوطی از آب (۵۰ درصد)، رس (۳۵ درصد ) و ماسه (۱۵ درصد) می‌دانست که از طریق ترکیب آنها می‌توان بتن شنی ماسه‌ای تولید و در کانون‌های شن و ماسه پاشیده شود.

برای مطالعه بیشتر:

چگونه با اضطراب و نگرانی ناشی از اخبار بد مبارزه کنیم؟

کرونا،‌ فرشته طائرپور را با خود برد

کامران تفتی برای ارشا اقدسی خواند

آقای کردوانی انتقال آب دریای خزر به سمنان را یک کشمکش سیاسی می‌دانست و معتقد بود انتقال آب مشکل‌گشا نیست و این اتفاق به نوعی جنبه سیاسی دارد و نوعی چشم و هم چشمی مابین استان‌ها بر سر انتقال آب دریا بوجود آمده است.

او بر این باور بود که پروژه‌ انتقال آب خزر به سمنان و پروژه انتقال آب خلیج فارس و دریای عمان به خراسان جنوبی و رضوی مشکل کم آبی را رفع نخواهد کرد.

پرویز کردوانی با رسانه‌ها رابطه بسیار نزدیکی داشت و به صراحت لهجه و سادگی شهرت داشت و در شبکه‌های اجتماعی بسیاری از سخنان و حرف‌های او دست به دست می‌شد.

استاد کردوانی مدت ها بود که به بیماری سرطان مغز استخوان مبتلا بود.

مجسمه ایشان در زادگاهش گرمسار و تفرجگاهی به نام  پارک پروفسورپرویز کردوانی در جاده گرمسار، تجلیلی به پاس یک عمر تلاش بی دریغ پدر علم کویر شناسی ایران است.  فقدان این چهره ارزشمند علمی که در تمام دوران زندگی پر ثمرش، قلبش برای آبادانی ایران و پیشرفتهای علمی می تپید  ضایعه ای جبران ناپذیر است.