شب آنروز در میهمانی شام خانه لارنز کانن اوضاع از هر جهت بر وفق مراد فیتز بود. در پشت میز شام کانن با خوشحالی به فیتز اطلاع داد که همه مدیران تراز اول شرکت پیشنهادهای او را با علاقه مندی مورد تصویب قرار داده اند. او همچنین به فیتز گفت که وکلای عالیرتبه شرکت او متفق القول به او اطمینان داده اند به موجب قوانین بین المللی شاه حق توسعه محدوده آبهای ساحلی ابوموسی تا دوازده مایل را نخواهد داشت زیرا در غیر اینصورت سرو کارش با یک دادگاه بین المللی خواهد افتاد.

شما عادت دارید بعد از غذا خوردن سیگار بکشید.  در اینجا تایم بعد از غذا، جرقه چرخه عادت است.شما که نمی توانید جرقه غذا خوردن  یا  تایم بعد از غذا را حذف کنید اما می توانید یک رفتار جایگزین انجام دهید.

سینما به عنوان ابزاری قدرتمند برای تفسیر مفاهیم عمیق و پیچیده، نقشی اساسی در ارتقای سطح دانش و بینش مخاطبان ایفا می‌کند. فیلم‌ها با به تصویر کشیدن داستان‌ها و شخصیت‌های مختلف، به مخاطبان در درک عمیق‌تر مفاهیمی همچون عشق، مرگ، زندگی و خودشناسی کمک می‌کنند.

آثار تناولی به لحاظ سبک و محتوا تنوع زیادی دارند. او در اوایل کار خود، مجسمه‌هایی انتزاعی خلق می‌کرد. اما به تدریج به سمت مجسمه‌سازی figuratif روی آورد. مجسمه‌های “هیچ” تناولی که از اواخر دهه ۱۳۴۰ خلق شده‌اند، از مشهورترین آثار او هستند.

جزئیات داستان “جوکر: جنون دو نفره” به طور کامل فاش نشده است، اما شایعات حاکی از آن است که این فیلم به رابطه بین جوکر و هارلی کوئین می‌پردازد. گفته می‌شود که هارلی کوئین، روانپزشک آرتور فلک در بیمارستان روانی آرکهام، شیفته او می‌شود و به او در فرار از بیمارستان کمک می‌کند.

یپرم خان از جمله رهبران اصلی جنبش مشروطه در تبریز بود. او در نبردهای متعددی علیه قوای دولتی شرکت کرد و به پیروزی مشروطه خواهان کمک کرد. یپرم خان همچنین با سازماندهی نیروهای مشروطه خواه و آموزش آن‌ها، نقش مهمی در تقویت جبهه مشروطه ایفا کرد.

معماری ایرانی، هنری غنی و پویا است که در طول تاریخ، با فراز و نشیب‌های بسیاری روبرو بوده، اما همواره اصالت و هویت خود را حفظ کرده است. این هنر، در دوران معاصر نیز، به حیات خود ادامه داده است و معماران ایرانی، با تلفیق عناصر سنتی و مدرن، آثار جدیدی خلق کرده‌اند که در جهان نیز مورد توجه قرار گرفته است.

فیلم بی ‌بدن به موضوعی جسورانه و چالش ‌برانگیز می‌پردازد که در سینمای ایران کمتر به آن پرداخته شده است. قصاص و اعدام، به عنوان یکی از مجازات‌های رایج در ایران، همواره با بحث‌ها و مناقشات بسیاری همراه بوده است.