نویسنده: نیما سعادت مخبر
عکاس: غلامرضا شهدادیان
آلمان در تمام دنیا به واسطه قلعه‌هایش شهرت دارد، قلعه‌هایی که گاه بالای تپه‌ها قرار دارند و برج‌های‌شان سر به فلک کشیده و گاه با رودهای جاری و جنگل‌های سرسبز احاطه شده اند. نگین گردشگری آلمان همین قلعه‌ها هستند، بیش از ۲۵ هزار قلعه در این سرزمین وجود دارد که هر کدام دارای تاریخ غنی، مناظر بکر و معماری چشمگیری است.بازدید از قلعه‌ها ما را به دوران پادشاهی و امپراتوری آلمان قدیم می‌برد؛ زمانی که شوالیه‌ها و قهرمانان برای غرور و آسایش منطقه دست به شمشیر می بردند و امنیت و امتیازهایی برای سرزمین‌شان به ارمغان می‌آوردند. قدمت قلعه‌های این منطقه به قرون وسطی، رنسانس، باروک برمی‌گردد. اگر به‌دنبال فلسفه پیدایش این قلعه‌ها در آلمان هستید باید به قرون وسطی برگردید، یعنی زمانی که آلمان به دولت‌های فئودالی کوچکی تقسیم شده بود که دائما با یکدیگر در حال رقابت بودند. قلعه‌ها در آن زمان برای نگهداری از اموال و جان ساکنان ضروری به نظر می‌رسیدند. امروزه برخی از این قلعه‌ها تخریب شده اما بسیاری از آنها توانسته‌اند با بازسازی گسترده شکوه سابق خود را حفظ کنند و به‌عنوان گنجینه‌های ملی، تاریخ و فرهنگ گذشته را در مقابل چشمان گردشگران تصویر کنند. قلعه‌هایی که زمانی پاسدار زندگی مردم بودند امروزه هر کدام برای خود کارکردی دارند. شما می‌توانید در موزه قلعه‌ها به تماشای دست‌ساخت‌ها، مبلمان‌ها و نقاشی‌های قدیمی بروید. علاوه بر این برخی از قلعه‌ها به رستوران یا هتل تبدیل شده‌اند و شما می‌توانید یک وعده غذای شاهانه را در آنها نوش جان کنید. البته بعضی از قلعه‌ها امروزه هم مالک خصوصی دارند و نسل‌های بعدی بنیانگذاران‌شان در آنها ساکن شده‌اند.
قصر موریتزبرگ
قصر موریتزبرگ در ۱۳ کیلومتری شمال غربی درسدن، پایتخت ایالت ساکسونی قرار گرفته است و از زیباترین قصرهای آلمان شناخته می شود. این قصر چهارگوش در جزیره ای مصنوعی و قرینه واقع شده و دور تا دور آن را آب فرا گرفته است.
دوک موریتز ساکسونی شکارگاهی در این منطقه داشت و در فاصله سال های ۱۵۴۲ و ۱۵۴۶ تصمیم به ساخت این قصر باشکوه گرفت و به همین دلیل این بنا به نام قصر موریتزبرگ شناخته می شود. زمین های اطراف این قصر در دوره های زمانی مختلف مکانی محبوب و ایده آل برای شکار شاهان ساکسونی بوده است.
درباره جاذبه های توریستی ایران مطالعه کنید :
باغ موزه نگارستان
باغ شازده ماهان
ارگ رایندر سال ۱۷۲۳ اقدامات زیادی انجام شد تا این قصر از یک ساختمان به شکارگاه و قصری تفریحی تبدیل شود. شاهزاده آگوستوس قصد داشت قصر موریتزبرگ را به مرکز جشن ها و برنامه های شکارش تبدیل کند.
آرزوی او ساخت معبدی مخصوص دایانا (الهه شکار در رم باستان) بود که اطرافش با حیوانات غیربومی و خاص مثل شیر، چیتا و خرس های اروپایی احاطه شده باشد.
معماری به نام ماتئوس دانیل پوپلمن مامور انجام این پروژه جاه طلبانه شد. او برکه ها، تالاب ها و محوطه هایی برای زندگی حیوانات را ایجاد کرد. محوطه نگهداری قرقاول ها در شرق قصر که هنوز هم به جا مانده یادگاری از آن دوران باشکوه است. بهترین هنرمندان و صنعتگران از نواحی دور و نزدیک به این مکان آمدند تا طراحی داخلی این قصر باشکوه را انجام دهند.
هفت سالن و سرسرا و بیش از ۲۰۰ اتاق در این قصر ساخته شده و نمای داخلی آن شاهکاری هنری از شکوه و جلال آن روزگاران است.
بعد از مرگ آگوستوس، فرآیند ساخت این قصر نیمه تمام باقی ماند. در اواخر سده ۱۸۰۰ نواحی اطراف قصر موریتزبرگ توسط نوادگان به فضای سبز تبدیل شد و عنوان قصری تفریحی را پیدا کرد.
فضای داخلی الهام گرفته از طرح و نقشه دوران باروک است که در زمان شاهزاده آگوستوس به این شیوه تزئین و طراحی شده است.
روکش دیوارها پوشیده شده از طلاهای قرن ۱۷ و بیشترین طرحی که بر روی مبل ها و وسایل تزیینی نقش بسته مربوط به شکار است .یکی از جالب ترین و کمیاب ترین مجموعه های کلکسیونی از شاخ های گوزن قرمز در این مکان وجود دارد، این مجموعه درون اتاق ناهارخوری گذاشته شده و شاخ های آن چیزی حدود دویست و هفتاد تا چهارصد سال پیشینه دارند .
آثار این مجموعه یا از جایی خریداری شده اند یا به عنوان پیشکش و کادو به صاحبان قصر موریتزبرگ هدیه داده شده اند.
در این کلکسیون بزرگ ترین و سنگین ترین شاخ گوزن قرمز با وزن ۱۹.۸ کیلو و طولی نزدیک به دو متر قرار دارد که از آن محافظت می شود.
به جز شاخ این حیوان موزه ای از وسایل و ابزارآلات شکار هم دیده می شود که مربوط به ادوار متفاوت بوده و در این قصر از آن ها نگهداری می شود.
برای جذاب تر شدن محیط کاخ، فضای سبز گسترده ای در سال ۱۷۲۸ میلادی به آن افزوده شد. طراحی این فضای سبز به سبک کاخ ورسای صورت گرفته که مدلی فرانسوی است که با فوت آگوستوس این پروژه نیمه کاره ماند. با این وجود در قرن ۱۹ میلادی گل کاری های زیبایی به این مجموعه افزوده شد که فضای قصر زیبا تر نمود. این فضای نیمه کاره را در پشت قصر قابل مشاهده است.
