ساخت فیلم های اقتباسی در هالیوود سابقه ی بسیار طولانی دارد. این که چنین فیلمی بتواند موفق از آب در بیاید بستگی به عوامل بسیاری دارد. از جمله کارگردان، فیلمنامه نویس و البته این که خود اثر چقدر بار تصویری داشته است.

جین آستین نویسنده ی انگلیسی قرن نوزدهم یکی از نویسندگانی است که آثارش برای تبدیل شدن به اقتباس های سینمایی با استقبال عظیمی از طرف هالیوود مواجه شده است. حس و حساسیت، غرور و تعصب، منسفیلد پارک، و  اِما

 

 

اما در طول تاریخ

اما بد نیست به چند اقتباس پیشین از اِما اشاره کنیم:

یکی از این اقتباس ها مینی سریال شش قسمته ی شبکه ی بی بی سی است که در ۱۹۷۲ ساخته شد.اما بی بی سی در سال ۲۰۰۹ یکبار دیگر به سراغ  اِما  رفت و یک سریال چهار قسمته ساخته و پخش کرد.

در سال ۱۹۹۶ هم با بازی گوئینت پالترو یک اقتباس دیگر از اِما به همین نام ساخته شد.

فیلم  بی سرنخ  ۱۹۹۵ یک کمدی با بازی آلیشیا سیلورستون بود که تلاش کرده بود موضوع داستان را به روز کند. هندی ها هم از  اِما  اقتباسی به نام  عایشا  در سال ۲۰۱۰ ساخته اند. البته هندی ها بیشتر نگاهی به فیلم  بی سرنخ  داشته اند تا رمان اِما.

و اما داستان فیلم

فیلم اِما تلاش کرده تا به طور کامل به رمان وفادار باشد. به هر حال هر تغییری در اقتباس از این رمان که دویست سال است جزو رمان های پرخواننده است، می تواند ریسک بسیار زیادی به همراه داشته باشد.

داستان بر روی دختری بیست و یک ساله است به نام  اِما وودهاوس  که زیبا، باهوش، ثروتمند و البته مغرور و لوس و به خیال خودش همه چیز دان و در یک کلام فضول محله است.

تمام درگیری های اِما با اطرافیانش در این خلاصه می شود که چه کسی باید با چه کسی ازدواج کند و درواقع ترتیب قطع و وصل روابط را به تشخیص خود می دهد. و البته بی اشتباه هم نیست.

 

 

وقتی نوبت به ازدواج بهترین دوستش هریت رسیده، اما در زندگی او دخالت می کند و او را مناسب ازدواج با آقای التون بسیار ثروتمند می بیند، و باعث می شود تا هریت که بی اصل و نسب است خواستگارش را که از طبقه ی متوسط است رها کند. اما دوره دوره ی اوایل قرن نوزدهم است و طبقه ی اجتماعی اهمیت بالایی دارد، با وجود هشدارهای تنها دوست واقعی اما، آقای نایتلی او در این مسئله دخالت می کند.

 

 

در همین زمان اِما برای ازدواج با فرانک چرچیل که اصولا شناختی از او ندارد با جین فایرفاکس دست به رقابت توام با حسادت شدید می زند. اما سرانجام متوجه می شود که این همه تنهایی را برای او به ارمغان می آورد.

یکی از نقاط قوت فیلم بازیگری بازیگرانش است. آنیا تیلور-جوی در نقش اِما بسیار خوب است. البته او را با فیلم هایی چون شکافته ۲۰۱۶، شیشه ۲۰۱۹، و اخیرا در مینی سریال بسیار موفق گامبی وزیر۲۰۲۰ (The Queen’s Gambit)   دیده ایم.

یک فیلم یک دیالوگ: از نفس افتاده

دیگر بازیگران اما

دیگر بازیگران فیلم جانی فلین، جاش اوکانر، بیل نای، میا گاث، میراندا هارت، کلوم ترنر هستند.

نظر منتقدان چیست؟

باید از موسیقی و طراحی صحنه و لباس هم نام ببریم که فوق العاده است. اما تمام این ها در دو نقطه مورد پسند منتقدان نبوده است. اول کارگردانی که بر عهده ی آتمن دا وایلد قرار داشت. وایلد که پیش از این به عنوان عکاس فعالیت هنری داشته، با اینکه تلاش کرده تا در اولین فیلمش، یک کمدی درام موفق بسازد، و باید گفت تا حدی هم موفق بوده و فیلمش بسیار تمیز و خوش ساخت است، اما به نظر می رسد که فیلم را بیشتر درگیر زرق و برق موجود کرده است. در زمینه ی فیلم نامه هم اگر از میزان دیالوگ ها کمتر می شد تماشاگر غیر انگلیسی زبان بهتر می توانست با فیلم رابطه برقرار کند.

در مجموع باید گفت که فیلم نمره ی قبولی را می گیرد. ارزش دیدن را دارد. گرچه نمی تواند فیلمی به یاد ماندنی باشد.