همچنان که همه‌گیری بیماری کرونا ایالات متحده را در می‌نوردد، کانادایی‌ها بیش از پیش نسبت به انتقال بیماری از طریق بازدیدکنندگان و مسافران از آن سوی مرز حساس می‌شوند.

طاق‌ صلح با ۲۰ متر ارتفاع که در مرز بلاین، واشنگتن و سوری، بریتیش‌کلمبیا قرار گرفته است یادمان و شاهدی بر پیوند نزدیک میان کانادا و آمریکاست. بر یک طرف این بنا نوشته شده است:

باشد که این دروازه‌ها هرگز بسته نشود

که یادآور حدود ۸۸۹۱ کیلومتر مرز غیر‌نظامی است که دو کشور را از هم جدا می‌کند. تا صد سال این کلام در نظر گرفته شده بود تا اینکه همه‌گیری جهانی ویروس کرونا به طور جدی مرزها را به مدت نامحدودی بست.

بسته شدن مرزها

بسته شدن مرزها از ۲۱ مارس شروع شد و هر دو دولت در مورد آن توافق کردند. پس از آنکه این زمان چند بار در طول تابستان تمدید شد، قرار شد تا ۲۱ اوت ادامه داشته باشد، هر چند بسیاری انتظار دارند که باز هم این زمان تمدید شود. لین ساندرز، شهروند دو تابعیتی که در بلاین زندگی می‌کند، می‌گوید:

فکرش را هم نمی‌کردم که در نیمهٔ اوت اینجا باشم و مرزها هم هنوز بسته باشند، انگار ماجرا همینطور ادامه پیدا می‌کند و هیچ دورنمایی از پایان آن دیده نمی‌شود.

کانادایی ها می خواهند مرز بسته بماند

با این که بسته بودن مرزها اثرات شدید اقتصادی و پیامد‌های فردی بر زندگی میلیون‌ها نفری می‌گذارد که در نزدیکی این مرزها زندگی می‌کنند یا کسی را در آن طرف مرز ‌دارند اما اکثریت کانادایی‌ها مایلند که مرز بسته بماند. نظر‌سنجی ماه ژوئیهٔ ایپسوس نشان داد که هشت نفر از هر ده کانادایی مایل است مرزهای کانادا حداقل تا پایان سال ۲۰۲۰ بسته بماند.

طاق صلح (Peace Arch) در مرز کانادا و آمریکا – بریتیش کلمبیا

افزایش تنش ها در دو سوی مرز

هم‌چنان که همه‌گیری در ایالات متحده گسترش پیدا می‌کند تنش‌ها و درگیری‌هایی میان رانندگان آمریکایی و ساکنان کانادا پیش می‌آید. سفر‌های غیرضروری ممنوع است و فقط خودروهای باری حامل کالا‌های اساسی و کسانی که در بخش خدمات ضروری در آن سوی مرز کار می‌کنند اجازه دارند از مرز عبور کنند.

گزارش شده است که خودرو‌هایی که پلاک آمریکایی دارند مورد حمله قرار گرفته‌اند و به وسیلهٔ نقلیهٔ آنها صدمه زده شده است؛ حتی اگر از هر نظر حق داشته باشند که در کانادا باشند.

آقای سندرز، وکیل مهاجرت که مراجعانش به دلیل کارشان هر روز از مرز عبور می‌کنند می‌گوید حالا خیلی از افراد می‌ترسند. او به بی‌بی‌سی گفت:

به دلیل هراس از آزار و نگاه‌های خصمانه و برای آنکه مثل آمریکایی‌های مخوف با آنها رفتار نشود، می‌ترسند که با خودروی خود وارد کشور کانادا شوند. یکی از مراجعان او معماری است که اجازه دارد در دوران قرنطینه در کانادا کار کند و می‌گوید به دلیل پلاک ماشینش به او گفتند به خانه‌ات برگرد.

جان هورگان پیشنهاد کرد که کانادایی‌هایی که پلاک خودرو آنها به جاهای دیگر تعلق دارد بهتر است از اتوبوس و دوچرخه برای حمل‌و‌نقل استفاده کنند.

تنش‌ها چنان بالا گرفته است که جان هورگان از مقامات (Premier) بریتیش‌ کلمبیا  پیشنهاد کرد که کانادایی‌هایی که پلاک خودرو آنها به جاهای دیگر تعلق دارد بهتر است از اتوبوس و دوچرخه برای حمل‌و‌نقل استفاده کنند.

تنش ها در انتاریو

در منطقهٔ موسکوکا در انتاریو، جایی که ویلا‌های تابستانی افراد واقع شده است، این خصومت‌ها باعث دخالت ‌پلیس شده است. پلیس محلی انتاریو می‌گوید فردی کانادایی از شهر هانتسویل شکایتی علیه دو مرد به اتهام داشتن پلاک خودروی فلوریدا تنظیم کرده است. فیل هاردینگ، شهردار ناحیه‌ای در نزدیکی دریاچهٔ موسکوکا به سایت سی‌پی ۲۴‌ می‌گوید:

همین هفته، مردی به هانتسویل رفت تا بنزین بزند و دو مرد سراغ او رفتند و گفتند تو آمریکایی هستی، به کشورت برگرد. و این مرد در پاسخ گفت: من کانادایی هستم و اینجا زندگی می‌کنم. آنها جواب می‌دهند که ما حرفت را باور نمی‌کنیم باید گذرنامه‌ات را نشان بدهی. به تدریج ماجرا‌ها خصمانه می‌شود و مردم نگران جان خود می‌شوند.

مجازات‌های شدید برای قانون شکنان

۲۴ ژوئیه، در گرندفورکس، بریتیش کلمبیا، پلیس سواره‌نظام سلطنتی کانادا دو ساعت در تعقیب مردی بود که تلاش کرده بود به طور غیرقانونی با یک خودروی دزدی از رودخانه عبور کند. تعقیب و گریز آبی در نهایت به بخشی از رودخانه رسید که باریک می‌شد و پلیس توانست با همیاری مردم که برای تماشا جمع شده بودند به رودخانه بزنند و مرد را به ساحل بیاورند.

جریمه‌ها هنوز اجرا نشده است اما هر کس به طور غیرقانونی از مرز عبور کند تا ۷۵۰ هزار دلار کانادا (۵۶۶ هزار دلار آمریکا) جریمه خواهد شد و ممکن است تا شش ماه هم زندانی شود و اگر باعث ایجاد خطر مرگ یا صدمات جدی بدنی به دیگران شوند ، ۱ میلیون دلار کانادا جریمه و تا سه سال ممکن است زندانی ‌شوند. این جرایم سنگین فقط برای افرادی نیست که عامدانه قانون‌شکنی می‌کنند.

پلیس به آمریکایی‌هایی که در شنای سالانه در رودخانهٔ سن‌‌کلر در نزدیکی مرز میشیگان شنا می‌کردند، هشدار داد که حتی اگر به طور اتفاقی از مرز کانادا عبور کنند جریمهٔ سنگینی می‌شوند.

پلیس به آمریکایی‌هایی که در شنای سالانه در رودخانهٔ سن‌‌کلر در نزدیکی مرز میشیگان شنا می‌کردند، هشدار داد که حتی اگر به طور اتفاقی از مرز کانادا عبور کنند جریمهٔ سنگینی می‌شوند. در سال ۲۰۱۶، در آن روزگار بی‌خیالی هم پلیس کانادا ۱۵۰۰ نفر از شناگران را که البته بر اثر باد از مسیر دور شده بودند همراهی کرد تا به ایالات متحده بازگردند.

تاثیر بسته شدن مرزها بر زندگی مردم

اثرات بسته‌شدن مرز‌ها بر زندگی شهر‌های کوچک هر دو سوی مرز قابل چشم‌پوشی نیست. پیش از ویروس کرونا، حدود ۳۰۰ هزار نفر روزانه از مرز عبور می‌کردند از جمله کانادایی‌هایی که در سفرهای روزانهٔ خود به مراکز خرید یا پمپ‌بنزین‌های ایالات متحده سر می‌زدند و گردشگران آمریکایی که برای تماشای شگفتی‌های آبشار نیاگارا می‌آمدند.

بنا بر آمار آژانس خدمات مرزی کانادا (سی‌بی‌اس‌آ) ، از ماه مارس، عبور غیر‌تجاری از مرز کانادا حدود ٪۹۵ کاهش پیدا کرده است. آقای سندرز می‌گوید:

 این باعث می‌شود همه‌ کسی و کارها در اینجا صدمه ببیند.

آمبریش چاندارا، استاد اقتصاد دانشگاه تورنتو می‌گوید:

اما اثر اقتصادی بستن مرزها به روی مسافران قابل مقایسه با اثرات بروز موج دیگری از ویروس کرونا و قرنطینه‌ٔ دوم و عواقب آن نیست.

او می‌گوید:

این سفر‌ها اثرات اقتصادی بسیاری بر جوامعی که مسافران در آنها رفت‌و‌آمد می‌کردند دارد، اما با همه‌گیری در ایالات متحده و تعداد مبتلایان در آنجا منطقی است که حتی شاید به مدت نامحدود، سفر به ایالات متحده را محدود کنیم.

پروفسور چاندارا می‌گوید که دولت باید از شهرهای مرزی که اقتصاد آنها به طور اساسی مبتنی بر گردشگری خارجی بود، حمایت کند اما مصرانه تا پایان همه‌گیری جهانی بر تصمیم خود مبنی بر بستن مرزها باقی بماند. او می‌گوید:

در طولانی‌مدت گذشتن از درآمد آبشار نیاگارا در انتاریو به صرفه‌تر از قرنطینه و تعطیلی تورنتو برای سه یا چهار هفته‌ٔ دیگر است.

پس از ماه‌ها تعطیلی بسیاری از کسب‌و‌کار‌ها، موارد ابتلا به کرونا در کانادا کاهش پیدا کرده است و کشور در آستانهٔ بازگشایی دوبارهٔ فعالیت‌های اقتصادی است. موارد ابتلای روزانه از ۲۷۶۰ مورد در سوم مه به چند‌صد مورد رسیده است. رستوران‌ها و فروشگاه‌های شهر‌های بزرگ در چند هفتهٔ اخیر باز شده‌اند و تاکنون موارد ابتلا همچنان سیر نزولی داشته است.

از آن طرف ایالات متحده در تلاش است تا همه‌گیری را مهار کند که در ۱۷ ژوئیه با ۷۵،۸۲۱ مورد به اوج رسید و اکنون روزانه حدود ۴۰ هزار مورد ابتلای جدید دارد. این اعداد همان چیزی است که باعث خشم و ناراحتی کانادایی‌ها از مسافران آمریکایی شده است. جیم ویلت، شهردار کوتس در آلبرتا می‌گوید:

مونتانا درست در جنوب ما قرار دارد و دومین رقم بالای مبتلایان را هم‌اکنون دارد و من هیچ تأسفی از بسته شدن مرزها و جلوگیری از ورود افراد ندارم، من نگرانم که اگر مرزها را خیلی زود باز کنیم، مشکلات بیشتری پیدا کنیم، درست مثل همان‌ که درآمریکا جریان دارد.

فقط به آلاسکا بروید!

شهر او یکی از پنج شهر مرزی بود که ساکنان ایالات متحده که به آلاسکا سفر می‌کردند، می‌توانستند از آن وارد خاک کانادا شوند. تا این که آژانس خدمات مرزی کانادا از پایان ماه ژوئیه جلوی آن را هم گرفت. از آنجا که آلاسکا هیچ مرز مشترکی با ایالت‌های ایالات متحده ندارد، آمریکایی‌هایی‌ها که زمینی به آنجا می‌رفتند ناچار باید از کانادا عبور می‌کردند. پس از بسته شدن مرزها، بسیاری گفتند که رانندگان از این گریزراه استفاده می‌کنند تا از زیباترین مناظر کانادا مانند جزیرهٔ ونکوور و بَنف، جاسپر و دریاچهٔ ‌لوئیز بازدید کنند.

از آنجا که آلاسکا هیچ مرز مشترکی با ایالت‌های ایالات متحده ندارد، آمریکایی‌هایی‌ها که زمینی به آنجا می‌رفتند ناچار باید از کانادا عبور می‌کردند.

در ماه ژوئن، پلیس سواره‌نظام سلطنتی کانادا هفت جریمه هر کدام به مبلغ ۱۲۰۰ دلار کانادا (۹۰۶ دلار آمریکا) برای آمریکایی‌هایی که برای تماشای مناظر آلبرتا قوانین را زیر پا گذاشته بودند، صادر کرد. جان هورگان، نخست‌وزیر بریتیش کلمبیا در کنفرانس خبری ماه ژوئیه گفت:

به جاهای دیگر نروید، فقط مستقیم به آلاسکا بروید.

شکایت در مورد این گریزراه و عدم اجرای قانون منجر به سخت‌گیری بیشتر شد. در پایان ژوئیه، مقامات مرزی اعلام کردند که مسافران آلاسکا فقط از نقاط خاصی می‌توانند وارد شوند و باید مستقیم‌ترین مسیر را به طرف مقصد‌شان انتخاب کنند و برچسب‌هایی روی خودروی خود نصب کنند که نشان می‌دهد رانندگان ایالات متحده هستند که به ایالت شمالی می‌روند. هم‌چنین مسافران باید مدت زمان محدودی در کانادا به سر بزند و حق ندارند به پارک‌های ملی و مراکز تفریحی و مقاصد گردشگری دیگر بروند و تخلف از این قانون، جریمه‌های سنگینی دارد.

از آنجا که قوانین سخت‌گیرانه‌تری به اجرا در آمده است، آقای ویلت می‌گوید که چندان نگران رفت‌‌وآمدهای مرزی نیست. او می‌گوید :

در طول شبانه‌روز فقط تعداد محدود و کمی هستند که قانون را رعایت نمی‌کنند، بیشتر افراد خیلی خوب همکاری می‌کنند.