شرح مثنوی معنوی | پلاک ۵۲

آخرین شماره مجله پلاک52

برچسب: شرح مثنوی معنوی

شعر سیف فرغانی
از پیله تا پرواز

چرا شعر این قدر مهم است؟ 

پس آن­چه شعر ما را ماندگار کرده و مخاطبان دیگر کشورها را انگشت به دهان گذاشته نه به خاطر زیبایی­ های ظاهری مثل وزن و قافیه است (آن­گونه که استاد بی­ بدیل ادبیات جناب شفیعی کدکنی می­گوید) و نه محتوای مذهبی و اخلاقی (آن­گونه که نظامی گنج ه­ای بزرگوار فرموده است). جاذبه­ ی شعر ما در جادویی است که سرنوشت پرفراز و نشیب این سرزمین و نامردمی­ های حاصل از غم نان و خشکی مذهب ساخته است. جوری که حافظ را سیاسی­ نویس کرد و مردم ناخوانده و نادانسته، برای گشایش کارهای­شان با دیوان­ اش فال گرفته و می­ گیرند.

خنیاگر خموش
پای بساط عشق, طاقچه

خنیاگر خموش 

نام مولوی معنوی صاحب «مثنوی» معروف را اغلب تذکره نویسان محمد و لقبش را «جلال ­الدین» ثبت کرده ­اند و همگی او را با این نام و لقب در کتب­شان خوانده ­اند. استاد بدیع الزمان فروزانفر، در مقدمه­ ی «کلیات شمس» تبریزی می­گوید:
در «نفحات الانس» جامی، این لقب در مورد مولوی بلخی بارها تکرار شده و لیک باید گفت که در ضمن کتب متقدمین، لقب مذکور دیده نشده است.