برچسب: نقد فیلم

برخی از بازیگران بعد از دادن جواب منفی به سازندگان فیلم‌ها پشیمان می‌شوند و برخی هم خوشحالند که فرصت بازی در آن‌ فیلم ها را پیدا نکردند. در اینجا برخی از بازیگران را معرفی می‌کنیم که از رد کردن پیشنهاد بازی در برخی فیلم‌ها ابراز رضایت کرده اند.

بر این حقیقت نمی‌گذارد که حتی بزرگان سینما هم گاهی از نتیجه‌ی کار خود راضی نیستند. نگاهی به ده کارگردانی می‌اندازیم که آثار خود را دوست نداشتند؛ به‌اندازه‌ای که حتی از اشاره به آنها در مصاحبه‌هایشان اجتناب می‌کردند.

در دهه ۱۹۵۰ یک گانگستر به نام کورت گونز که به تازگی از زندان آزاد شده، قصد خروج از شهر را دارد اما به پول نیاز دارد. مجبور است پیشنهاد یک شغل دردسرساز را از طرف آقای جونز بپذیرد. پس با دو خلافکار به نام های کرت و چارلی برای اخاذی از حسابداری به نام مت راهی خانه اش می شوند.

برای این شماره به زمانی کم و بیش نزدیکتر می رسیم. فیلمی که توسط یکی از غریب ترین زوج های کارگردان – نویسنده تاریخ سینما در سال ۲۰۰۲ ساخته شده است، به نام اقتباس به کارگردانی اسپایک جونز و فیلم نامه نویسی چارلی کافمن.

کروئلا زنی دیوانه از دنیای مد و فشن است که دوست دارد سگ های خالدار را بکشد و از پوستشان برای خود و مشتریانش لباس بدوزد. اما در فیلم کروئلا تلاش سازندگان بر این بوده که به گذشته کروئلا سری بزنند و با ماجراهایی که باعث شد او تبدیل به کروئلایی که می شناسیم شود آشنا شویم.

غلاف تمام فلزی، درواقع حضور استاد در ژانر جنگی است. از ویژگی های مهم استنلی کوبریک این است که در فیلم هایش از لایه های طنز، طنز سیاه و شوخی، شوخی های کلامی و هزل و حتی پارودی به استادی تمام بهره می گیرد.

فیلم موسیو وردو فرزند زمانه اش بود، اما در دوره ای بسیار خطرناک ساخته شد. دورانی که مک کارتی در سنای آمریکا کمیته ای برای کشف فعالیت های به زعم خودش ضد کمونیستی تشکیل داده بود و با ذره بین و موچین در به در به دنبال هرگونه نشانه ای از کمونیسم می گشتند.

در دهه ۸۰ یافتن فیلم هایی که لقب شاهکار بگیرند چندان زیاد نیست. با این حال بی انصافی است که بگوییم این دهه خالی از هر فیلم قابل قبول و زیبایی است. یکی از این فیلم ها قطار فراری است.