برچسب: نقد فیلم

یک فیلم ترسناک خوب بازتابی از دوران ساخت خود است. حالا بیش از ۱۰۰ سال است که فیلم‌های ترسناک به یکی از ژانرهای پرطرفدار تبدیل شده‌اند و در هر دهه از تاریخ سینما فیلم‌هایی با موضوعاتی معرفی و اکران می‌شوند که منعکس‌کننده‌ی نگرانی‌های جامعه‌ی همان دوران هستند.

هفت سال در تبت نام فیلم درامی است که در سال ۱۹۹۷ به کارگردانی ژان-ژاک آنو و بر پایهٔ کتابی با همین نام نوشتهٔ هاینریش هارر کوهنورد اتریشی ساخته شد.

با اینکه فیلم در بین آثار دل تورو کندترین ریتم را دارد اما همچنان می تواند تماشاگران را در پایان راضی کند. بازی بازیگران فیلم یکی از نکات بسیار مثبت فیلم است که مورد توجه منتقدان و تماشاگران قرار گرفته است.

برخی از بازیگران بعد از دادن جواب منفی به سازندگان فیلم‌ها پشیمان می‌شوند و برخی هم خوشحالند که فرصت بازی در آن‌ فیلم ها را پیدا نکردند. در اینجا برخی از بازیگران را معرفی می‌کنیم که از رد کردن پیشنهاد بازی در برخی فیلم‌ها ابراز رضایت کرده اند.

بر این حقیقت نمی‌گذارد که حتی بزرگان سینما هم گاهی از نتیجه‌ی کار خود راضی نیستند. نگاهی به ده کارگردانی می‌اندازیم که آثار خود را دوست نداشتند؛ به‌اندازه‌ای که حتی از اشاره به آنها در مصاحبه‌هایشان اجتناب می‌کردند.

در دهه ۱۹۵۰ یک گانگستر به نام کورت گونز که به تازگی از زندان آزاد شده، قصد خروج از شهر را دارد اما به پول نیاز دارد. مجبور است پیشنهاد یک شغل دردسرساز را از طرف آقای جونز بپذیرد. پس با دو خلافکار به نام های کرت و چارلی برای اخاذی از حسابداری به نام مت راهی خانه اش می شوند.

برای این شماره به زمانی کم و بیش نزدیکتر می رسیم. فیلمی که توسط یکی از غریب ترین زوج های کارگردان – نویسنده تاریخ سینما در سال ۲۰۰۲ ساخته شده است، به نام اقتباس به کارگردانی اسپایک جونز و فیلم نامه نویسی چارلی کافمن.

کروئلا زنی دیوانه از دنیای مد و فشن است که دوست دارد سگ های خالدار را بکشد و از پوستشان برای خود و مشتریانش لباس بدوزد. اما در فیلم کروئلا تلاش سازندگان بر این بوده که به گذشته کروئلا سری بزنند و با ماجراهایی که باعث شد او تبدیل به کروئلایی که می شناسیم شود آشنا شویم.