طنز پرداز : شهرام شهیدی

جایی خوندم حیوانات در تنها حیطه‎ای که از انسان‎ها عقب‎تر هستند دوی استقامت است. این یعنی فقط انسان امروز نیست که برای زنده ماندن نیاز به استقامت داشته. البته نمی‎دونم چقدر این ادعای دوی استقامت می تونه درست باشه. چون مثلا گرگ ها ممکن است ده ها کیلومتر دنبال شکاری بروند تا شکارش کنند. اما اگر بپذیریم که این حرف درست است باید به اجداد اولیه انسان لقب سمج ترین موجودات را بدهیم.

یعنی از بدو خلقت آدمی در ذاتش این بوده که این قدر دنبال حیوانات بدود و آزارشان بدهد تا جان حیوان از بدنش در برود.

البته این روزها اوضاع حیوانات در جهان، به ظاهر و نه در باطن، کمی بهتر شده. مثلا چند روز از سال به نام آن‎ها شده. یکی از این روزها همین چهارم اکتبر است که روز حیوانات نامگذاری شده.

خب حالا با هم ببینیم احترام به حیوانات در کشورهای مختلف دنیا چه طوریه:

 

در آمریکا: برای روز جشن شکرگذاری به بوقلمون ها احترام می گذارند و یکی از دو بوقلمونی که برای مراسم شام کاخ سفید انتخاب شده است مشمول عفو می شود. اگر از حال و روز بوقلمون دیگر می پرسید باید بگویم که در شوی دموکراسی آمریکایی آن بوقلمون هم همراه حدود ۴۲ میلیون بوقلون دیگر در آن شب تبدیل به شام ملی می شود.

در ژاپن: ژاپنی ها دولتمردان بسیار متمدنی دارند. آن ها پس از کشتار نهنگ ها با سرافکندگی از مردم جهان، فعالان محیط زیست و جامعه نهنگ ها عذرخواهی می کنند تا سال بعد!


با صدای نویسنده گوش دهید.


در فرانسه: مردم پس از خوردن غذایی که با شکنجه اردک ها و چرب کردن اجباری کبدشان درست می شود خلال دندان می گیرند و به صف اعتصاب کنندگانی می پیوندند که دست از کار کشیده اند تا علیه برندهایی که در تولید لوازم آرایشی از حیوانات استفاده می کنند کاری کرده باشند کارستان.

در چین: دولت و مردم چین اعتقاد راسخی به این شعر فروغ فرخزاد دارند که میگه « برادرم شفای باغچه را در انهدام باغچه می داند» برای همین آن ها هم به تاسی از برادر شاعر ایرانی شفای محیط زیست را در انهدام محیط زیست می دانند و هر چه از دستشان بر می‎آید برای نابودی حیوانات و محیط زیست انجام می دهند.

در ایران: یک سری قانون برای حمایت از حیوانات گذاشته اند. مثلا ممنوعیت شکار. اما خب از آن جایی که مردم به قانون شکنی اعتقاد راسخی دارند نه تنها نسل همه حیوانات در حال انقراض است که نسل محیط بانان هم در حال انقراض است. یعنی شکارچیان ایرانی هم حیوانات را شکار می کنند هم محیط بانان را. بهترین راه این است که قانون را عوض کنند و اعلام کنند شکار حیوانات و محیط بانان مجاز است. از فردا مردم قانون شکن اسلحه هایشان را زمین می گذارند.

کلا تکلیف ما ایرانی ها با خودمان مشخص نیست. مثلا میری توی اینستاگرام میبینی نفری یه پیج زدن و آموزش عشق ورزیدن، انسان دوستی، حمایت از حیوانات و… میدن!

بعد میری توی شهر میبینی در ملاءعام مشغول آزار همدیگه و کشتن حیوانات هستن.

خلاصه جهان عجیبیه. نیست؟