زندگی از مجموعه شعر راهی و آهی هوشنگ ابتهاج
امیر هوشنگ ابتهاج سمیعی گیلانی (۶ اسفند ۱۳۰۶ – ۱۹ مرداد ۱۴۰۱) معروف به هوشنگ ابتهاج و متخلص به سایه، شاعر و پژوهشگر ایرانی بود. او نخستین کتابش به نام نخستین نغمهها را در سال ۱۳۲۵ منتشر کرد.
شعر آیینه ها تهی است از م.آزاد
محمود مشرف آزاد تهرانی، شناخته شده با نام هنری م. آزاد شاعر معاصر ایرانی بود. او در سال ۱۳۱۲ در تهران به دنیا آمد. در سال ۱۳۳۶ از دانشکده ادبیات و زبان فارسی دانشگاه تهران لیسانس گرفت و دوره دانشسرای عالی تهران را نیز گذراند. سپس ۱۰…
سیمین بهبهانی، غزل بانوی شعر ایران
سیمین، در روز ۲۸ تیر ۱۳۰۶ خورشیدی در تهران به دنیا آمد. او فرزند عباس خلیلی (شاعر و نویسنده و مدیر روزنامه اقدام) و نبیره حاج ملا علی خلیلی تهرانی است. سیمین سال ها دبیر آموزش و پرورش بود و شاگردان او خاطرات خوبی از او به یاد دارند.
معرفی کتاب «کتابخانه نیمه شب»
سرانجام زمانی می رسد که از خود سوال کنیم آیا می توانستم در مسیرهای دیگری قرار بگیرم؟ اگر انتخاب های دیگری داشتم اکنون در چه جایگاهی قرار داشتم؟ آیا من در شادترین نسخه ی ممکن زندگی خویش قرار دارم؟
شعری از محمد مفتاحی
محمد مفتاحی، دبیر صفحه طاقچه پلاک ۵۲، شاعر، پژوهشگر ادبی و روزنامهنگار ایرانی. دانشجوی دکترا زبان و ادبیات فارسی و دبیر ادبیات است.
دوباره فکر کن: قدرت دانستن چیزهای که نمی دانیم
نویسنده ی کتاب « دوباره فکر کن: قدرت دانستن چیزهای که نمی دانیم »آدام گرنت، می خواهد ذهن خواننده اش را به این چالش بکشد که باهوش بودن دیگر چندان مهم نخواهد بود. حتی نابغه بودن می تواند خطرناک باشد، چرا که باهوش ها و نوابغ بیش از دیگران به الگوهای موجود دست می یابند و ممکن است ذهنشان دچار چارچوب های از پیش تعیین شده ای شده و نتوانند تغییرات را به سرعت دریابند.
در میان بوسه های باد، شعری از صادق همایونی
صادق همایونی سروستانی پژوهشگر، مردمشناس و پژوهشگر در حوزه فرهنگ عامه فرهنگهای ایران است. وی متولد سال ۱۳۱۷ در سروستان است و نزدیک به ۳۰ کتاب و ۲۰۰ مقاله از خود بر جای گذاشته است.
شعری از روشن رامی
روشن رامی (اسفند ۱۳۱۵ در اهواز – فروردین ۱۳۸۵ در اصفهان)، شاعر ایرانی بود. وی که در ابتدای جوانی، شعر را با سرودن دوبیتی آغاز کرده بود، در اصفهان، با انجمن کمال آشنا میشود و این آشنایی بعدها به حضور او در انجمن صائب میانجامد که پس از جدایی هوشنگ گلشیری، محمد حقوقی، جلیل دوستخواه و دیگران از جمع کهنهسرایان ، تشکیل شده بود.