در دوران مدرسه، هر از چند گاهی سر و کله ی یکی از همین باورها پیدا می شد و مثل امواج پاندمی کوید سراسر مدرسه را درمی نوردید. مثلاً یکی از بچه ها چو می انداخت که از قدیم گفته اند هرکس بتواند نوک زبانش را به نوک بینی اش برساند پولدار می شود.

چنانچه هر زمان یا هر کجا تاکید کردیم / دقیقاً روی موضوعی بجا تاکید کردیم
بر آن چیزی که تاکیدش برای ما مهم بود / کنار هم و یا آنکه جدا تاکید کردیم

آورده اند که حکیم ابوالحمید خرقانی را گذر بر سرزمین چین و ماچین افتاد. مرضی بدید سخت دُژَم بر رعایا مستولی گشته بر نحوی که تب نوبه نمایند و سرفه های خشک دارند و دیری نپاید که هلاک گردند. انگشت حیرت به دندان بگزید و چشم از حدقه بدرید که این چه بلا باشد؟

پنجم ماه ژوئن هرسال، روزی است که از سوی سازمان ملل برای افزایش آگاهی مردم برای نگهداری محیط زیست و تحریک سیاستمداران به گرفتن تصمیماتی برای رویارویی با تخریب محیط زیست و گونه‌های زیستی‌جانوری، به‌عنوان روز محیط زیست انتخاب شده‌است.

در میتینگ های آنلاین فقط بالاتنه دیده می شود بنابراین آراستگی بالاتنه اهمیت دارد پس برای بالاتنه سنگ تمام بگذارید. موهایتان مرتب باشد، آرایش کنید، تمام زیورآلات خود را نصب کنید و پیراهن یا تی شرت یا بلوز شیک به تن کنید.

مقایسه ی ایرانِ در آستانه ی ۱۴۰۰با ایران ۱۰۰ سال پیش، حتی به طنز، شاید کار معقولی نباشد. اوضاع ایران و ایرانیان در سالهای ۱۲۹۹ و ۱۳۰۰ به حدی اسفناک و دلخراش بود که هیچ مقایسه ی طنزآمیزی را برنمی تابد.ولی چاره چیست؟ ما اصرار داریم که این مقایسه را انجام دهیم.

عید آمد و عید آمد، شادی و امید آمد / باران خوش اقبالی، آمد چه شدید آمد
عید آمد و عید آمد، ویروس کوید آمد / آن نوع که در چین بود آرام خزید آمد

شنیدستم که شهبازی کهنسال / کبوتر خانمی را کرد دنبال
ز شانس اش آن کبوتر خوبرو بود / قشنگ و مانکن و ناز و هلو بود
دُم اش را رنگ کرده پرکلاغی / و پییِرسینگ بر روی دماغی