استفاده از مطالب، تصویرسازی ها، عکس ها، فیلم ها و پادکست ها با ذکر منبع و لینک مستقیم به وب سایت پلاك 52 بلامانع است.
نصرت رحمانی (زاده ۱۰ اسفند ۱۳۰۸ در تهران - درگذشته ۲۷ خرداد ۱۳۷۹ در رشت) یکی از شاعران معاصر نوگرای ایران بود.
میعاد در لجن
رقصید
پر زد، رمید
از سر انگشت او پرید [سکه]
گفتم: خط
پروانه ی مسین
پرواز کرد..،
پرپرزنان چکید، کف جوی پر لجن.
تابید، سوخت فضا را نگاهها
برهم رسید
درهم خزید
در سینه عشقهای سوخته فریاد میکشید:
-ای یاس..، ای امید
میعاد در لجن با صدای حسن دلاور
آسیمه سر به سوی [سکه] تاختیم
از مرز هست و نیست،
تا جوی پر لجن!
با هم شتافتیم
آنگه نگاه را به تن [سکه] بافتیم
پروانهی مسین
آئینه وار! بر پا نشسته بود، در پهنه ی لجن
و هر دو روی آن
[خط] بود.
خطی به سوی هیچ، خطی به مرز پوچ
نگاهی به زندگی نصرت رحمانی :یک جنگجو که نجنگید اما…
اندوه لرد بست
در قلب وارهاش
و خنده را شیار لبانش مکید و گفت:
-پس..، آه نقش [شیر]؟
روئید اشک
خاموش گشت
گفتم:
-کنام [شیر] لجن زار نیست، نیست!
خط است و خال، گذرگاه کرمهاست
این جا نه کشتگاه عشق و غرور است
میعادگاه زشتی و پستی است
از هم گریختیم
بر خط سرنوشت
خونابه ریختیم
ما..، هر دو باختیم.