استفاده از مطالب، تصویرسازی ها، عکس ها، فیلم ها و پادکست ها با ذکر منبع و لینک مستقیم به وب سایت پلاك 52 بلامانع است.
کیومرث پوراحمد یکی از مهمترین فیلمسازان نسل بعد از انقلاب ۵۷ که در دهههای ۱۳۶۰ و ۷۰ فیلمها و سریالهای موفق و به یادماندنی در کارنامهاش ثبت کرده بود، شانزدهم فروردین ۱۴۰۲ در ۷۳ سالگی درگذشت.روحش شاد و یادش گرامی باد.
او فعالیت خود را با نقدنویسی به خصوص در ماهنامه فیلم آغاز کرد و از ۱۳۵۳ با دستیاری در مجموعه تلویزیونی آتش بدون دود وارد سینما شد. فیلم شب یلدا الهامگرفته از زندگی خود اوست. پوراحمد شرح حال خود را در کتابی تحت عنوان «کودکی نیمهتمام» منتشر کردهاست. مادرش، پرویندخت یزدانیان با بازی در فیلمهای او، کار بازیگری را آغاز کرد و آثار برجستهای با بازی او به ثبت رسید. دخترش، مریم پوراحمد هم در فیلم شب یلدا به ایفای نقش پرداختهاست.
آثار کیومرث پوراحمد
سال | نام اثر | کارگردان | نویسنده | بازیگر | تهیهکننده | توضیحات |
---|---|---|---|---|---|---|
۱۴۰۱ | پرونده باز است | آری | آری | سینمایی | ||
۱۴۰۰ | نگهبان شب[۷] | آری | سینمایی | |||
۱۳۹۷ | تیغ و ترمه | آری | آری | سینمایی | ||
۱۳۹۷ | جمشیدیه | آری | سینمایی | |||
۱۳۹۶ | رضا | آری | سینمایی | |||
۱۳۹۴ | کفشهایم کو؟ | آری | آری | سینمایی | ||
۱۳۹۲ | ۵۰ قدم آخر | آری | آری | سینمایی | ||
۱۳۸۸–۸۹ | پرانتز باز | آری | آری | مجموعهٔ تلویزیونی | ||
۱۳۸۶ | برج | آری | ||||
۱۳۸۵ | اتوبوس شب | آری | آری | سینمایی | ||
۱۳۸۴ | نوک برج | آری | ||||
۱۳۸۳ | گل یخ | آری | آری | |||
۱۳۸۰ | شب یلدا | آری | آری | |||
۱۳۷۵–۷۶ | سرنخ | آری | آری | آری | مجموعهٔ تلویزیونی | |
۱۳۷۴ | خواهران غریب | آری | آری | آری | سینمایی | |
۱۳۷۳ | به خاطر هانیه | آری | آری | |||
۱۳۷۲ | نان و شعر | آری | آری | |||
۱۳۷۱ | سفرنامهٔ شیراز | آری | آری | آری | ||
صبح روز بعد | آری | آری | آری | |||
۱۳۷۰ | شرم | آری | آری | آری | آری | |
۱۳۶۹–۷۰ | قصههای مجید | آری | آری | آری | مجموعهٔ تلویزیونی | |
۱۳۶۸ | شکار خاموش | آری | آری | سینمایی | ||
۱۳۶۷ | لنگرگاه | آری | آری | |||
۱۳۶۶ | گاویار | آری | آری | |||
شکوه زندگی | آری | |||||
۱۳۶۵ | آلبوم تمبر | آری | آری | آری | ||
۱۳۶۳ | بیبی چلچله | آری | آری | |||
تاتوره | آری | آری | ||||
۱۳۶۱ | باران | آری | آری | |||
۱۳۶۰ | تابستان سال آینده | آری | مجموعهٔ تلویزیونی | |||
۱۳۵۷ | قصه خیابان دراز | آری | سینمایی |
فیلم مستندی دربارهٔ زندگی پوراحمد به نام (دربارهٔ کیومرث پوراحمد) به کارگردانی اردلان عاشوری در سال ۸۳ ساخته شدهاست. این فیلم در بخش مستندهای بلند بیست و سومین جشنواره فجر حضور داشتهاست. پوراحمد در سال ۱۳۸۵ فیلم اتوبوس شب را ساخت که مورد تحسین منتقدان و عموم قرار گرفت.
پرونده باز است، آخرین فیلم او بود. این فیلم در دوره چهل و یکم این جشنواره حاضر بود، اما کمتر از یک هفته مانده به آغاز جشنواره، با انتشار متنی در صفحه اینستاگرام خود این رویداد سینمایی را «جشن دو سه ارگان خاص» خواند و تاکید کرد در سالهای اخیر جشنواره فجر برایش «هیچ ارزشی» نداشته است.


آقای پوراحمد در این یادداشت با اشاره به این که فیلمش به خواست تهیهکننده در جشنواره فجر شرکت کرده است، نوشته بود:
«با این همه داغی که بر دل داریم، دیگر چه جشنی، چه جشنوارهای؟!» و به این ترتیب به سرکوب و کشته شدن معترضان در جریان اعتراضهای سال ۱۴۰۱ اشاره و شرکت در این دوره از جشنواره را تحریم کرد.


پس از این اظهار نظر آقای پوراحمد، روزنامه کیهان، در مطلبی به این هنرمند حمله و او را «کارگردانی در سرازیری» دانست. کیهان در این مطلب خود نوشته بود: «از پوراحمد خاطراتی چون «قصههای مجید» و سریال سرنخ داریم اما به نظر میرسد او با دو فیلم فارسی گل یخ و نوک برج بدجوری در سرازیری قرار گرفت و با فیلمهایی چون کفشهایم کو، ۵۰ قدم آخر و تیغ و ترمه، فاتحه سینمایش را خواند. فیلم آخر او به نام پرونده باز هم هیچ حرفی برای گفتن ندارد. یک قتل ناخواسته و مسئله قصاص و شعر و شعارهای گل درشت و غلطهای تصویری و دادگاه باسمهای و پایان لنگ در هوا.»
کیومرث پوراحمد چهارشنبه ۱۶ فرودین ۱۴۰۲ در بندرانزلی درگذشت.خبرگزاریهای رسمی بهنقل از خانواده پوراحمد اعلام کردند که او بر اثر «ایست قلبی» درگذشت، اما مجلهٔ «فیلم امروز» به سردبیری هوشنگ گلمکانی دلیل مرگ او را «خودکشی» اعلام کرد. همچنین رسانههای ایران گزارش دادند پوراحمد پیش از مرگ خودخواسته ۸ صفحه یادداشت نوشته که در اختیار نیروی انتظامی است. دادستان عمومی و انقلاب استان گیلان نیز اعلام کرد که براساس بررسیهای اولیه مرگ وی به علت خودکشی بودهاست.