پرنس ایرانی در موناکو

برای بیشتر ما ایرانی‌ها کشور کوچک موناکو و شهر مونت‌کالرو بیشتر با نام ملکه پیشین آن گریس کلی هنرپیشه مشهور هالیوود گره خورده است. اما در این شهر و در واپسین روزهای فرمانروایی خاندان قاجار (۱۹۰۹ میلادی)، یک ایرانی ثروتمند به نام پرنس ارفع، یک خانه ویلایی با روح و فرهنگ ایرانی برای زندگی خود ساخت که اینک نماینده فرهنگ و هنر ایرانی در پایان سده نوزدهم، همسایه کاخ شاهزاده موناکو و موزه اقیانوس‌شناسی آن است.

زین کاخ نکو به یادگار ایران
پی برده شود به اعتبار ایران

این مقاله تنها به جهت شناساندن این ساختار ارزشمند خوشه‌چین فرهنگ ایران نوشته شده است. این ساختمان ارزشمند‌، گنجینه‌ای از معماری ایرانی ، اروپایی است که در جای جای آن گوشه‌های پیدا و پنهان فرهنگ ایران به چشم می‌خورد.

معماری برگرفته از تخت جمشید

شاید در دیدار نخست، کنگره‌های برگرفته از تخت‌جمشید است که ما ایرانیان را به سوی خود می‌کشاند. نقوش زرین‌فام شیروخورشید، تاج کیانی و سنگ‌نوشته‌های به خط فارسی، جای تردیدی برای بیننده نمی‌گذارد که به دیدار بخشی از فرهنگ ایران آمده: سرود غیب سرود آن زمان که دانشگاه مناسب است به‌ نام شریف این بنیاد. موزاییک شیر و خورشید و تاج کیانی اثر هنرمند ایتالیایی فرانچسکو تاماگنو است.



برای مطالعه بیشتر:

چنین کنند بزرگان : قسمت دوم

ابیانه، روستای ایرانی با شهرت جهانی

مختصری در خصوص تاریخچه جزء لایتجزی

پنجره‌های رنگین و سروخمیده (بته جِغه) ما را به شرق افسانه‌ای و سرزمین رویاها می‌برد. تندیس‌های کوروش بزرگ، بنیانگذار کشور ایران و داریوش بزرگ در حیاط مجموعه که از روی نقش‌های پاسارگاد و تخت‌جمشید ساخته شده‌اند ارزش این ساختار را دوچندان نموده است.

سازنده این ساختمان چه کسی است؟

پیروزمیرزا رضا خان دانش – ارفع الدوله، مشهور به پرنس ارفع، شیفته القاب و مدال‌ها و نشان‌های فراوان، عاشق هنر و فرهنگ ایران، از سیاستمداران سال‌های پایانی سده نوزدهم میلادی و سال‌های آغازین سده بیستم میلادی در ایران است.

پرنس ارفع

او سرکنسول ایران در تفلیس، وزیر مختار ایران در روسیه، سوئد و نروژ و سپس عثمانی، وزیر دادگستری ایران و نماینده ایران در جامعه ملل بود که در سال‌های ۱۹۰۴، ۱۹۳۳، ۱۹۳۵، ۱۹۳۶ و ۱۹۳۷ نامزد جایزهٔ صلح نوبل شده بود.

پرنس ارفع

وی یکی از اندک شمار ایرانیان است که بدون آنکه هیچ نسبتی با هیچ پادشاه و ملکه‌ای داشته باشد به عنوان پرنس (شاهزاده) رسیده است.

همسر نخست او لیلی‌خانم ارفع بود و پس از درگذشت وی با السا لیندبرگ سوئدی (دولت‌خانم ارفع) ازدواج کرد. او یک دبستان در محله آب منگل تهران به نام پرنس دانش که امروزه دبستان اثنی عشری نامیده می‌شود ساخته است. لوح یادبود وی هنوز در دیواره دبستان نصب است. از آن جایی که وی دانش تخلص می‌کرده محل زندگی خود را دانشگاه می‌نامیده است.

او در تفلیس، بترزبورگ، استانبول و برجومی گرجستان نیز خانه‌هایی با سبک ایرانی ساخت که اینک نشانی از آنها در دست نیست. احمدشاه قاجار مدتی در خانه موناکو اقامت کرده است. شاهزاده‌نشین موناکو، در ساحل دریای مدیترانه و دومین کشور کوچک غیروابسته جهان است. پایتخت آن موناکوویل و بزرگترین شهر آن مونت‌کارلو است.